لباسهای یکبار مصرف به عنوان بخشی کلیدی در کنترل عفونت عمل میکنند، زیرا سد دفاعی اولیه بین کارکنان بهداشت و درمان و عوامل بیماریزا را فراهم میکنند. هنگام مراقبت از بیماران مبتلا به بیماریهای عفونی مانند آنفولانزا، کووید-۱۹ یا عفونتهای باکتریایی، مراقبان در معرض پاشش مواد مایعی مانند بزاق، خون یا خلط قرار دارند. لباسهای یکبار مصرف مناسب، قسمتهای تنه، بازوها و حتی رانها را پوشش میدهند و از آلوده شدن لباسهای پوشیده شده توسط این عوامل بیماریزا جلوگیری میکنند. در حالی که لباسهای قابل شستوشوی پارچهای پس از تمیز کردن احتمال دارد دارای سوراخهای ریز باشند، لباسهای یکبار مصرف دارای درزهای کاملاً درزبندی شده هستند که از نفوذ عوامل بیماریزا جلوگیری میکند. مثال روشنی از این موضوع، پرستاری است که در حال تغییر پانسمان زخم با لباس یکبار مصرف است و این لباس از یکنواختی او در برابر خون و چرک محافظت میکند و بدین ترتیب هم از پرستار و هم از گسترش عفونتهای بیماریزا جلوگیری میشود. این نوع تجهیزات حفاظت فردی برای ایمنی کارکنان بهداشت و درمان و همچنین کنترل عفونت در حین مراقبت از بیمار ضروری است.
در محیطهای پزشکی شلوغ مانند کلینیکها و بیمارستانها، استفاده از لباسهای یکبار مصرف برای کنترل عفونت ضروری است، زیرا این لباسها از گسترش عفونتها که خطر عمدهای در این محیطها محسوب میشوند، جلوگیری میکنند. حتی پس از تمیز کردن لباس قابل استفاده مجدد، ممکن است عوامل بیماریزا باقیماندهای وجود داشته باشد که هنگام استفاده از لباس روی بیمار دیگری منتقل شوند.
برخلاف لباسهای قابل استفاده مجدد، لباسهای یکبار مصرف پس از یک بار استفاده دور انداخته میشوند و هر بیمار لباس تازهای دریافت میکند. این امر اطمینان حاکم است که هیچ آلودگی متقاطعی رخ ندهد. به عنوان مثال، پزشکی که به بیماری با عفونت مقاوم به دارو سر میزند میتواند از یک لباس یکبار مصرف استفاده کند، آن را قبل از ملاقات با بیمار بعدی درآورد و لباس تازهای بپوشد. این روش تضمین میکند که هیچ عامل بیماریزا بین بیماران، به ویژه سالمندان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف، منتقل نشود. جلوگیری از انتقال عفونت ممکن است پیچیده باشد، اما لباسهای یکبار مصرف این فرآیند را ساده و قابل اعتماد میکنند.
روپوشهای یکبار مصرف بهگونهای طراحی شدهاند که استفاده از آنها آسان و سریع باشد تا از اجرای یکنواخت کنترل عفونت پشتیبانی و اطمینان حاصل شود، بهویژه در محیطهای پرسرعت. بیشتر اوقات، کارکنان بخش مراقبتهای بهداشتی در شرایط فشرده زمانی کار میکنند. این بدین معناست که آنها بهترین عملکرد را با تجهیزات حفاظت فردی (PPE) دارند که بدون رویههای پیچیده و وقتگیر، قابل پوشیدن و درآوردن باشند. روپوشهای یکبار مصرف دارای بستهای دوختی در پشت و مچهای کشی هستند، بهطوری که میتوان آنها را در ۳۰ ثانیه یا کمتر پوشید. این موضوع در تضاد کامل با روپوشهای قابل استفاده مجدد است که قبل از شستوشو نیاز به تا کردن و جداسازی دارند. هنگامی که از روپوشهای یکبار مصرف استفاده میشود، میتوان آنها را مستقیماً در ظرف ضایعات پزشکی دور ریخت.
نمونهای از این سهولت در استفاده، میتواند موردی باشد که در آن پارامدیک بخش اورژانس با یک مصدومیت حاد سر و کار دارد. هنگامی که به سرعت یک روپوش یکبارمصرف میپوشد، نگران انجام ندادن این مرحله ضروری کنترل عفونت نیست. این موضوع که پوشیدن روپوش بسیار آسان است، به معنای رعایت مداوم کنترل عفونت است، نه صرفاً یک فکر پس از وقوع.
کنترل بهداشت به معنای کنترل عفونت است، بنابراین رعایت پروتکلهای استاندارد اهمیت زیادی دارد. روسریهای یکبارمصرف با کیفیت توسط برندهای معتبری مانند MePro Medical تولید میشوند. این محصولات از مواد محافظتی استریل و غیرسمی ساخته شدهاند که در آزمونهای مقاومت در برابر باکتریها و ویروسها موفق عمل کردهاند. کنترل کیفیت در تولید روسریهای یکبارمصرف بسیار سختگیرانه است و حتی به ذرات پنبهای (لنث) توجه میشود، به طوری که هیچ نخ آویزانی وجود ندارد و هیچ یک از نقصهایی که ممکن است محل پناه عوامل بیماریزا باشد، دیده نمیشود. روسریهای یکبارمصرف گزینه بسیار بهتری نسبت به روسریهای قابل استفاده مجدد هستند که با شستوشو و ضدعفونی در دمای بالا به مرور زمان بهداشت خود را از دست میدهند. کنترل عفونت اولویت اصلی مراکز پزشکی است و استریل بودن روسری یکبارمصرف در لحظه باز کردن بسته، تضمینشده است.
روسریهای یکبارمصرف به صورت غیرمستقیم با کاهش بار تمیزکاری و ضدعفونی، به کنترل بهتر عفونت کمک میکنند.
پوشیدن مانتوهای قابل شستشو نیاز به شستوشوی ویژه با استفاده از دمای بالا، مواد ضدعفونیکننده و خشککردن دقیق دارد تا بتوان بهطور ایمن عوامل بیماریزا را از بین برد. این فرآیند شستوشو زمانبر است و میتواند بسیار پرهزینه باشد و همچنین خطر خطای انسانی وجود دارد (مثلاً چرخه شستوشو آنقدر طولانی نبوده که ضدعفونی بهدرستی انجام شود). در مورد مانتوهای یکبارمصرف، این موضوع کاملاً بیاهمیت است—پس از استفاده، آنها بهسادگی بهعنوان پسماند پزشکی دور انداخته میشوند. این امر زمان و منابع را صرفهجویی میکند. برای مثال، یک کلینیک کوچک که از مانتوهای یکبارمصرف استفاده میکند نیازی به تهیه ماشینهای صنعتی شستوشو یا استخدام پرسنل اضافی برای امور رختشویی ندارد. این زمان و تلاش اضافی میتواند به سایر موارد در فهرست کنترل عفونت، مانند ضدعفونی تجهیزات یا آموزش پرسنل در مورد تجهیزات حفاظت فردی (PPE)، اختصاص یابد. در محیطهای پزشکی شلوغ، هر ذرهای از زمان یا منابع صرفهجوییشده، برنامه کنترل عفونت را بهطور کلی تقویت میکند.
لباسهای یکبار مصرف همچنین نقش مهمی در حفاظت از جمعیتهای پرخطر و آسیبپذیر، از جمله نوزادان، بیماران سرطانی و بیماران بخش مراقبتهای ویژه (ICU) ایفا میکنند. افراد این گروهها دارای سیستم ایمنی ضعیف یا ناآماده هستند و ممکن است حتی با قرار گرفتن در معرض مقادیر کمی از عوامل بیماریزا، بیمار شوند. استفاده کادر بهداشتی از لباسهای یکبار مصرف مانع از انتقال عوامل بیماریزا توسط لباسهای آنها به داخل محیط میشود.
تصور کنید که یک پرستار در بخش مراقبت از نوزادان نارس (NICU) از یک لباس یکبار مصرف برای تغذیه یک نوزاد نارس استفاده میکند. این بدین معناست که هیچ گونه میکروبی از سایر بیماران به این نوزاد آسیبپذیر منتقل نخواهد شد. بدون این لباسهای یکبار مصرف، بیماران در این شرایط حساس بیشتر، خطر بسیار بالاتری برای ابتلا به عفونتهای شدیدی مانند ذاتالریه یا سپسیس را تجربه خواهند کرد. پیشگیری از عفونت در این گروهها امری اساسی است و لباسهای یکبار مصرف راهی بسیار مؤثر برای انجام این کار محسوب میشوند.